Ter herinnering aan het ongeluk op 24 juli 1998, dat ik samen met mijn vriend kreeg op vakantie in Spanje. Hij was op slag dood, ik werd zwaargewond en in comateuze toestand naar het ziekenhuis overgebracht. Ik kan me van het ongeluk zelf niets herinneren, maar de gevolgen draag ik tot op de dag van vandaag met me mee...
Ja. Dat is zo. Alles in ons leven wat ons overkomt draag je in meer of minder mate verder in je leven.
BeantwoordenVerwijderenIk kreeg koude rillingen over heel mijn lichaam toen ik dit las. Normaal dat je zoiets voor de rest van je leven met je meedraagt, zolang je het maar een plaatsje kan geven is dat zelfs niks negatief denk ik. Zo neem je niks voor vanzelfsprekend. Dikke knuffel
BeantwoordenVerwijderenhier in het dorp is dat mensen ook overkomen ook in een plaats in spanje met t verschil dat de zoon took niet overleefd heeft dus haar man en zoon overleden en zij is nu zwaar gehandicapt maar ze slaat zich erdoor heen
BeantwoordenVerwijderenik heb bewondering voor deze vrouw en ook voor jou